Mos i Harroni. Sepse për sa kohë që i mbajmë mend, ata jetojnë.
Në Andriivka nuk mbeti fshat. Veç varre dhe kujtime. Por filizat e gjelbërta çajnë pluhurin. Jeta sërish kërkon të mbijetojë.
Dje, në zemër të një qyteti që rron nën hijen e luftës, u gjenda në një kinema me mikun tim të dashur, Vovon. Ishte një ndjesi gati e ndaluar, një akt sfide ndaj çarjes së jetës së përditshme që sjell lufta. Në këtë zonë lufte, rrëfimet nuk udhëtojnë larg; mbyten nga izolimi, nga hendekët që rrethojnë mendjet e trupat. Burrat mbi tetëmbëdhjetë nuk lejoh…
Keep reading with a 7-day free trial
Subscribe to SPOTLIGHT to keep reading this post and get 7 days of free access to the full post archives.