Abdixhiku sulmon Asociacionin që LDK-ja krijoi
Lumir Abdixhiku po e mashtron publikun duke premtuar rrëzimin e Asociacionit të Komunave Serbe, një marrëveshje që partia e tij e nënshkroi më 2015.
Lumir Abdixhiku, kryetari i Lidhjes Demokratike të Kosovës (LDK), ka bërë disa deklarata të forta për kallxo.com — duke thënë se po synon për të rrëzuar Asociacionin e Komunave me Shumicë Serbe (AKS) nëse vjen në pushtet. Ai ka thënë me bindje se draft-statuti, që sipas tij ka “të paktën pesë shkelje kushtetuese themelore”, do të dërgohet në Gjykatën Kushtetuese për t’u rrëzuar. Në këto deklarata Abdixhiku përpiqet ta sulmoj drejtpërdrejtë Kryeministritin Albin Kurti, duke e akuzuar atë se po u jep autonomi serbëve në Kosovë. Por, këto fjalë janë të cekëta dhe të pavërteta. Abdixhiku përpiqet të paraqitet si mbrojtësi i sovranitetit të Kosovës, por nuk thotë asgjë për faktin që partia e tij ka qenë ajo që e ka krijuar këtë marrëveshje, të cilën tani ai premton ta shkatërrojë.
Ishte Isa Mustafa, pararendësi i Abdixhikut nga LDK-ja, që e nënshkroi kuadrin për Asociacionin në vitin 2015, si pjesë e Marrëveshjes së Brukselit të ndërmjetësuar nga BE. Qeveria e Mustafës pranoi krijimin e këtij asociacioni si përpjekje për të integruar pakicën serbe në sistemin ligjor të Kosovës. Kritika e fundit e Abdixhikut ndaj Kurtit për pranimin e AKS-së është jo vetëm e pasinqertë, por edhe hipokrizi e madhe, duke pasur parasysh se ishte partia e tij që e nënshkroi këtë marrëveshje. Gjatë gjithë kohës që ka qenë një figurë politike në rritje, Abdixhiku kurrë nuk e sfidoi hapur këtë vendim. Tani, ndërsa afrohen zgjedhjet, ai papritmas pozicionohet si mbrojtësi i Kushtetutës së Kosovës kundër AKS-së.
Abdixhiku: Asociacioni duhet të bëhet, në pyetje është kur dhe si — KLAN TV
Premtimet e Abdixhikut janë të zbrazëta dhe pa një plan konkret. Ai thotë se nën udhëheqjen e tij, AKS-ja do të rrëzohet në Gjykatën Kushtetuese, por nuk jep asnjë rrugë të qartë se si do ta anulojë një marrëveshje që partia e tij ka ndihmuar për ta krijuar. Komuniteti ndërkombëtar, përfshirë fuqitë perëndimore dhe Bashkimin Evropian, mbështet fuqimisht zbatimin e AKS-së si pjesë e procesit të normalizimit ndërmjet Kosovës dhe Serbisë. Abdixhiku do të duhet të sfidojë këtë konsensus ndërkombëtar, gjë që duket e pamundur, duke pasur parasysh historikun e LDK-së si parti e rreshtuar me këto fuqi. Retorika e tij e paqartë nuk ofron një alternativë konkrete për AKS-në, duke lënë qytetarin votues pa ndonjë arsye për të besuar se ai mund t’i përmbushë premtimet e tij.
Për më tepër, përshkrimi i gabuar i Abdixhikut për Kurtin si mbështetës i autonomisë së serbëve është jo vetëm mashtrim, por edhe një fyerje për inteligjencën e qytetarëve të Kosovës. Është Kurti, jo Abdixhiku, që ka treguar një strategji të qartë në përballjen me presionin ndërkombëtar duke mbrojtur sovranitetin e Kosovës. Me sa po duket, edhe gjatë kësaj fushate zgjedhore, Abdixhiku do të dështoj të pranojë qëndrimin e palëkundur të Kurtit kundër ndikimeve destabilizuese të Serbisë, të cilat kanë qenë më të dukshme në tensionet e fundit në veri të Kosovës. Akuzat e Abdixhikut janë pa bazë, dhe propozimet e tij nuk ofrojnë asnjë zgjidhje konkrete përtej premtimeve populiste.
Abdixhiku: Asociacioni duhet të bëhet, është obligim i Kosovës — Dukagjini TV
Ajo që është edhe më shqetësuese është lidhja e Abdixhikut me fuqitë perëndimore, të cilat historikisht kanë shtyrë për krijimin e AKS-së. Bashkimi Evropian, nën presionin për të stabilizuar rajonin dhe për të normalizuar marrëdhëniet ndërmjet Kosovës dhe Serbisë, ka mbështetur AKS-në si pjesë e përpjekjeve të tij diplomatike më të gjera. Përpjekja e Abdixhikut për ta paraqitur Kurtin si personin që po i nënshtrohet këtyre presioneve është thellësisht e pandershme, veçanërisht duke marrë parasysh se partia e tij ka qenë përfaqësuesja e bashkëpunimit të Kosovës me negociatorët ndërkombëtarë për këtë çështje. Nëse Abdixhiku vërtet beson se AKS-ja është antikushtetuese dhe e rrezikshme, ai duhet gjithashtu të shpjegojë pse partia e tij e ka nënshkruar atë dhe si planifikon ta anulojë atë pa dëmtuar marrëdhëniet e Kosovës me partnerët ndërkombëtarë. Abdixhiku duhet gjithashtu të shpjegoj qëndrimet e partisë së tij në favor të diskursit politik të Serbisë agresive kundër sigurisë kombëtare të Republikës së Kosovës, duke u fshehur prapa flamurit amerikan dhe atij evropian.
Dështimi i Abdixhikut për të ofruar një vizion të qartë për të ardhmen e Kosovës duhet të ngrejë shqetësime serioze për lidershipin e tij. Fushata e tij duket se bazohet në keqinterpretim, dhe në premtimet e tij mungon thellësia strategjike e nevojshme për të naviguar në peizazhin kompleks politik të Kosovës. Qytetarët e Kosovës meritojnë më shumë sesa premtime të paqarta dhe retorikë të cekët. Ata meritojnë një udhëheqje që jo vetëm është e qëndrueshme, por edhe e aftë për t’i bërë ballë presionit ndërkombëtar duke ruajtur sovranitetin e vendit dhe sigurinë kombëtare ndaj agresionit serb.
Kuptimi i Asociacionit të Komunave me Shumicë Serbe (AKS)
Asociacioni i Komunave me Shumicë Serbe (AKS) paraqet një kërcënim të madh për sovranitetin e brendshëm të Kosovës dhe aftësinë e saj për të funksionuar si një shtet i unifikuar. AKS-ja, siç është përcaktuar në Marrëveshjen e Brukselit të vitit 2013 dhe marrëveshjen e vitit 2015 të nënshkruar nga qeveria e Isa Mustafës, synon të krijojë një trup që do t’i jepte komunave me shumicë serbe në Kosovë kompetenca të mëdha. Këto kompetenca përfshijnë menaxhimin e qeverisjes lokale, arsimit, shëndetësisë dhe funksioneve gjyqësore, duke krijuar një rajon gjysmë autonom brenda Kosovës, i ngjashëm me Republikën Srpska në Bosnjë dhe Hercegovinë.
Dr. Aidan Hehir, një ekspert i njohur për marrëdhëniet ndërkombëtare, ka shkruar gjerësisht për rreziqet që paraqet AKS-ja. Sipas tij, këmbëngulja e Bashkimit Evropian për AKS-në është pjesë e një strategjie më të gjerë për të qetësuar Serbinë, një vend që po bëhet gjithnjë e më autoritar nën udhëheqjen e Aleksandar Vuqiç. BE-ja, e etur për ta tërhequr Serbinë në sferën e saj të ndikimit dhe për ta larguar nga Moska, ka anashkaluar politikat agresive të Serbisë ndaj Kosovës, përfshirë refuzimin për të njohur pavarësinë e saj dhe mbështetjen e vazhdueshme për veprimtari destabilizuese në veriun e Kosovës.
AKS-ja, argumenton Hehir, është pjesë e një kurthi për Kosovën. Duke u fokusuar në AKS, BE-ja zhvendos fajin për dështimin e negociatave mbi Kosovën, duke e paraqitur Kosovën si palën e ashpër. Presioni mbi Kosovën për të zbatuar AKS-në i lejon Serbisë të shmangë njohjen e sovranitetit të Kosovës, ndërsa avancon ambiciet e saj territoriale në Kosovë. Zbatimi i AKS-së në formën e saj fillestare do t’i jepte Serbisë një këmbë në Kosovë, duke minuar qeverisjen e brendshme të Kosovës dhe duke hapur rrugën për ndarje të mëtejshme përgjatë vijave etnike.
Rreziku i vërtetë i AKS-së qëndron jo në përfitimet praktike për serbët e Kosovës, por në potencialin e saj për të gërryer sovranitetin e Kosovës duke i dhënë Serbisë kontroll indirekt mbi veriun e Kosovës.
